Evet,şaşırabilirsiniz ama vampirler pek ilgimi çekmediğinden Alacakaranlık serisini okumadım.Böylece okuduğum ilk Stephenie Meyer kitabı Göçebe oldu.Kitabı okuoku.com'dan sipariş ettim ama ne yazık ki film kapaklı versiyonunu yollamışlar :( Kitabı çok büyük bir hevesle aldım.Çoğunluğun aksine kitabı anlamam kolay oldu ve nedenini ben de bilmiyorum. ☺


Ne zaman gözlerimi kapasam onun yüzünü görüyor, 
uyandığımda onu bulamayınca da ağlıyorum. 
Anılar o kadar güçlü ki, artık benimkilerle onunkileri birbirinden ayıramıyorum.




Dünyamız görünmeyen bir düşman tarafından istila edilmişti. İnsanların bedenleri, bu istilacılar için sahiplik yaparken bedenler bir değişikliğe uğramamış gibi görünse de, zihinleri ele geçiriliyordu. Neredeyse herkes teslim olmuştu.

Geriye kalan vahşi birkaç insandan biri olan Melanie, yakalandığı zaman sonunun geldiğine inanır. Göçebe, Melanie’nin bedenini alan ruh, yetkililer tarafından bir insan bedeninin içinde yaşarken karşılaşabileceği zorluklar hakkında uyarılmıştır: Baskın duygular, hislerin yoğunluğu, çok canlı olabilen anılar Ama Göçebe’nin beklemediği bir zorluk vardır: Bedeninin önceki sakini zihninden vazgeçmeyi reddeder.

Göçebe, Melanie’nin düşüncelerinin derinlerine inerek geri kalan insanların nerde olduğunu öğrenmeye çalışır. Ama Melanie’nin zihninde tek görebildiği, sevdiği adamın, hâlâ saklanan bir insan olan Jared’ın hayalidir. Bedeninin arzularına direnemeyen Göçebe, yakalamak zorunda olduğu bu adama karşı özlem duymaya başlar. Dış güçler, Göçebe ve Melanie’yi, aslında istemeseler de, ortak bir hedefte birleştirir ve birlikte sevdikleri adamı bulmak için tehlikeli ve sonu belli olmayan bir macera için yola koyulurlar.

Zamanımızın en çok ilgi uyandıran yazarlarından biri olan Stephenie Meyer, aşkın direnci ve insan olmanın asıl anlamını anlatan, unutulmaz ve heyecan dolu bir romanla yine sizlerle beraber


"Büyüleyici, tutkulu ve eşsiz bir psikolojik gerilim. Stephenie Meyer, Göçebe'yle 'çift karakterli olmak' tanımına yeni ve şaşırtıcı bir anlam yüklüyor."
Katherine Neville, Sekiz'in Yazarı




Ian fısıltıdan biraz daha yüksek bir sesle, “ Ama ya Göçer’in yerinde olsaydın,” dedi. “Bir insan bedenine yerleştirilip bu gezegene bırakılsaydın, kendini kendi türüne yabancı hissetseydin, yerine geçtiğin canı kurtarmaya çalışacak kadar iyi bir insan olsaydın, onu ailesine kavuşturmak için hayatını tehlikeye atsaydın ve birdenbire kendini senden nefret eden ve sana zarar veren, seni tekrar tekrar öldürmeye çalışan vahşi yabancıların arasında bulsaydın.” durakladı ve bir an sesi duyulmadı. Sonra, “Buna rağmen bu insanları kurtarmak ve iyileştirmek için elinden geleni yapsaydın, sen de kendine özgü bir yaşamı hak etmiş olmaz mıydın? Bu kadar bir hakkın bile olmaz mıydı?” diye ekledi.






Alıntıları okurken tüylerim diken diken oluyor.Kitap tek kelimeyle muhteşem.Çok kalın olmasına rağmen elimden bırakamadım.Ama karakterlerin hepsi J harfiyle başlamasaydı iyiydi ☺



İyi şanslar. Keşke şansa ihtiyacın olmasaydı.


“Melanie senden nefret ediyor mu?”

Bir an düşündüm. “Eskisi kadar değil.”

Hayır. Senden hiç nefret etmiyorum. Artık değil.

“Artık benden hiç nefret etmediğini söylüyor,” diye mırıldandım.