Parmağım, programın iptal tuşuna doğru gitti.Ancak o düğmeye basmak cesurca bir hareket olur muydu?Yoksa bu, insan tarafımın son başarısızlığı mı olurdu?Hiç umut yokken umut eden, inanmak için sebep yokken inanmaya devam eden, bütün güvenler kırılmışken hala güvenmeye devam eden kısmımın yani.

...Bunu bir kelimeyle ifade etmek gerekirse sonsuza dek diyebilirim.Tamam, aslında sonsuza dek tek kelime değil.

Şimdi kendimi Evan`ın içinde keşfetmeye başlamıştım ve sonunda da bulmayı beklediğim kişi olmadığımı öğrendim.Onun bildiği Cassie, karanlığı bir milyar güneşin parlaklığıyla yarıp geçiyordu adeta.Buna en az benim şu an şaşırdığım kadar o da şaşırmıştı.Tüm insanlık ve Ötekiler de öyle.Nedenini bir türlü kestirememişti.Bunu hiçbir anlamı, hiçbir düzgün açıklaması yoktu.Bunu anlamak imkansızdı, aynı zamanda da her şeyin ilk başta neden var olduğunu sormak kadar imkansızlık derecesinde yersiz kalıyordu.

"Yalancısın sen," dedim."Hem de yalancıların en kötüsüsün; kendine yalan söyleyen türden bir yalancısın.Beni sevmiyorsun.Senin seviyorum dediğin şey aslında sadece bir düşünce."

Ne kadar üzücü olsa da bir serinin daha sonuna geldik.

Gerçekten çok iyiydi.Kitap hakkında çok fazla eleştiri duydum.

"Dili eskisi kadar sarmıyor."

"Rick Yancey zorlama yazıyor artık"

Evet Rick kolaya kaçtı ama o ana kadar yazdıklarını göz ardı edemem.Çok güzel,yoğun duygular yaşattı.Ne istediysem olmadı ama istemediklerim de olmadı.Zaman zaman ağladım.Üzüldüm.Oturup,üstüne düşündüm.Benimsediğim nadir karakterlerdendi bu seridekiler.Çok anlamlıydı.Dünya savaşı içerisinde sadece tek bir hedefe yürüdüler.Çalkalanmalar olsa da seri de bu yönde yürüdü gitti.Gerçekten sevdiğim serilerin arasında yerini  aldı.

Hepinize öneriyorum.Rick Yancey 'e alışmanız zor olabilir ama okuyun.

Bilinmezlik hiç bu kadar keyif vermemişti bana.

Ben'ciler de Evan'cılar da mutlu mu?

CASSIE YOK DA ARTIK

Sıradaki hedefim Yaratık Avcısı!

Görüşmek üzere!